آموزش به کودکان | چه چیزهایی را باید به کودکان آموزش داد ؟

• آقای رضایی
• 0
• اخبار آموزشی پژوهشی و دانش آموزی

همراهان عزیز داناکو در این بخش به آموزش به کودکان ، انواع آموزش به کودکان و روانشناسی آموزش به کودکان می پردازیم 

همانطور که بچه ها از دوران نوپا به دوران کودکی منتقل می شوند، با سرعت قابل توجهی رشد می کنند. مهارت‌های شناختی و زبانی آن‌ها در طول این سال‌ها به‌طور چشمگیری توسعه می‌یابد، زیرا از «چرا» ساده عبور می‌کنند. در این سال‌ها، کودکان تخیل غنی، ترس‌های قوی و بازی کردن را دوست دارند، بنابراین مهم است که از استراتژی‌های آموزشی استفاده کنید که هم با مرحله رشد فعلی‌شان سازگار باشد و هم آنها را برای رشد به چالش بکشد. نقش شما در زندگی کودک هر چه باشد (معلم، والدین یا مراقب دیگری)، می توانید یادگیری را برای هر دوی خود مفید و لذت بخش کنید.

آموزش به کودکان

سوالات باز بپرسید. از آنجایی که آموزش به کودکان در این دوره زمانی در حال رشد مهارت های زبانی اساسی هستند، مهم است که آنها را تا آنجا که ممکن است در ارتباط قرار دهید. سوال پرسیدن راهی عالی برای گفتگو با فرزندتان است و در عین حال او را تشویق می کنید که به دنیای اطرافش فکر کند. اما اطمینان حاصل کنید که از سؤالات “باز” ​​استفاده کنید که خود را به مکالمه بیشتری می دهد.

نمونه هایی از سوالات باز عبارتند از: “به نظر شما چرا این اتفاق افتاد؟” یا “فکر می کنی در آموزش به کودکان چه خبر است؟”

شما همچنین می توانید اظهارات “باز” ​​داشته باشید که بحث را تحریک می کند: “در مورد ایده خود به من بگویید!”

سؤالات بسته معمولاً پاسخ‌های یک کلمه‌ای دارند. پرسیدن “شادی یا غمگین؟” را می توان با یک کلمه پاسخ داد. سوالات بله/خیر نیز در این دسته قرار می گیرند.

سؤالات بسته می توانند آموزنده باشند، اما شما می خواهید مطمئن شوید که سؤالات باز هم می پرسید که باعث می شود بچه ها صحبت کنند.

اصول آموزش به کودکان

 کودکان به طور طبیعی در حین یادگیری چیزهای جدید با سؤالاتی روبرو می شوند. اصل آموزش به کودکان برای گوش دادن به سؤالات آنها وقت بگذارید و آنها را تشویق کنید تا به پاسخ سوالات خود فکر کنند. این می تواند رشد شناختی آنها را با تعجب با صدای بلند با شما تحریک کند. هنگامی که از کودک خود حمایت کردید تا پاسخی برای سوال خود بیندیشد، همچنین می توانید سعی کنید بهترین پاسخی را که فکر می کنید به طور مستقیم به سوال او پاسخ می دهد، فرموله کنید.

گاهی اوقات ممکن است مجبور شوید بپرسید که آیا سوال آنها را درست متوجه شده اید یا خیر. شما می توانید با اصول آموزش به کودکان بیان مجدد آن و گفتن “این همان چیزی است که می پرسید؟” پس از پاسخ دادن، می توانید بپرسید: “آیا این به سوال شما پاسخ داد؟”

اگر کودکتان در مواقعی سوال می پرسد که برای شما زمان خوبی نیست، حتما برای او توضیح دهید که چرا زمان خوبی نیست. حتماً بگویید: “من واقعاً می خواهم در مورد آن بشنوم (یا در مورد آن صحبت کنم)، اما در حال حاضر زمان خوبی نیست. آیا می توانیم در طول شام (یا در زمان مشخص دیگری) صحبت کنیم؟ 

روانشناسی آموزش به کودکان

خواندن برای روانشناسی انواع آموزش به کودکان تنها مهم ترین فعالیت برای رشد زبان و زمینه سازی برای سوادآموزی بعدی است. این آگاهی سمبل صدا را ایجاد می کند، که عامل مهمی است که بر توانایی بعدی کودک در یادگیری خواندن تأثیر می گذارد. همچنین باعث ایجاد انگیزه، کنجکاوی، حافظه و البته واژگان می شود. وقتی کودکان در سنین پایین تجربیات مثبتی با کتاب داشته باشند، به احتمال زیاد از کتاب لذت می برند، خود را به عنوان خواننده می بینند و پایه قوی در سواد دارند.

کتاب‌هایی با تصویر برای سنین پایین‌تر (۳ تا ۶) پیدا کنید و به کودکان اجازه دهید در طول زمان مطالعه شما بایستند و سؤال بپرسند یا درباره کتاب صحبت کنند.

به دنبال مجموعه متنوعی از کتاب‌ها باشید که هم زندگی، تجربیات و فرهنگ کودک شما را منعکس می‌کند و هم آن‌ها را در معرض کتاب‌های مختلف قرار می‌دهد. تعداد زیادی لیست کتاب عالی به صورت آنلاین وجود دارد.

انواع کتاب‌های متناسب با روانشناسی آموزش به کودکان با سن و علاقه را در خانه یا کلاس درس نگه دارید تا مطالعه مستقل کودکان را تقویت کنید. از بچه ها بپرسید که دوست دارند چه بخوانند و آن نوع کتاب ها را در دسترس قرار دهید.

به خواندن با صدای بلند برای کودکان بزرگتر ادامه دهید. آنها واقعاً هرگز برای آن پیر نمی شوند! قبل از خواب هر شب یا در پایان روز مدرسه زمان بسیار خوبی برای این فعالیت است.

سن آموزش به کودکان

سن آموزش به کودکان بسیار مهم است که با بچه ها همانطور صحبت کنید که دوست دارید بچه ها صحبت کنند. بچه ها با تقلید بهتر یاد می گیرند. اگر می‌خواهید فرزندانتان مؤدب باشند، خودتان اخلاق خوب را تمرین کنید و به لحن صدایتان توجه کنید.

هنگام تعامل با فرزندان خود یا صحبت با بزرگسالان دیگر، حتماً بگویید: “لطفا”، “ممنونم”، “ببخشید” و “متاسفم”. اگر از بزرگسالان نشنوند از این عبارات کلیدی استفاده نخواهند کرد.

سن آموزش به کودکان را در نظر بگیرید لحن صدای خود را از طریق گوش کودک تصور کنید. کودکان اغلب به لحن صدا بیشتر از آنچه شما واقعاً می گویید توجه می کنند. آیا تا به حال برای شما پیش آمده که کودکی به شما بگوید: “چرا سر من داد میزنی؟” وقتی واقعا فریاد نمی زدی؟ لحن شما ممکن است بدون اینکه متوجه شوید عصبانی یا ناامید به نظر برسد.

نحوه تدریس به کودکان

کودکان به طور طبیعی دارای احساسات هستند، اما اغلب درک بسیار ابتدایی از آنچه هستند دارند و نحوه تدریس به آن ها بسیار مهم است  به همین دلیل می توانند قوی، گیج کننده و ترسناک باشند. با آنها صحبت کنید تا به آنها کمک کنید تا احساس خود را درک کنند.

به یاد داشته باشید که در روانشناسی انواع آموزش به کودکان ممکن است به طور کامل درک نکنند که احساسات چیست. آنها ممکن است درک نکنند که حتی احساسات دارند،. آنها ممکن است به طور کامل درک نکنند که دیگران نیز آنها را دارند. آنها ممکن است رفتار شخصی را درک نکنند و باعث واکنش های عاطفی در دیگران نیز می شود. تصور نکنید که کودکان نوپا یا پیش دبستانی درک کاملی از احساسات دارند – تاکتیک های بسیار مهمی برای نحوه تدریس به کودکان

درک کنید که کودکان ممکن است واقعاً احساس خود را درک نکنند. ما در بزرگسالی معمولاً می‌توانیم به احساسات برچسب بزنیم: خوشحال، غمگین، گیج، ترس. اما کودکان ممکن است این زبان را نداشته باشند و بنابراین قادر به برقراری ارتباط موثر نباشند. مشت زدن به همسالان ممکن است تنها راهی باشد که کودک می تواند از آن برای ابراز نارضایتی از دزدیده شدن ترقه استفاده کند.

از زبانی استفاده کنید که به توصیف و تعریف احساسات کمک کند: “اوه، نه! می بینم که چیکو اشک در چشمانش جمع شده است. فکر می کنم او گریه می کند و واقعاً ناراحت است. آیا تو غمگینی، چیکو؟”

به عنوان مثال در مورد احساسات خود صحبت کنید: “اوه، من! به من گوش کن بخند! من باید خوشحال باشم!”

سپس سعی کنید با کمک به آنها در یادگیری راه های مقابله با احساس ناراحتی یا توضیح سایر دیدگاه ها آنها را آرام کنید. 

بهترین آموزش ها برای کودکان

 خانه بازی یا انواع دیگر بازی های فانتزی بهترین آموزش ها برای تخیلات کودکان و همچنین رشد اجتماعی، عاطفی و زبانی آنها بسیار مهم است. آنها چیزی بیشتر از اینکه شما را وارد دنیای فانتزی کوچکشان کنند دوست نخواهند داشت. تظاهر کردن با بچه ها فرصت خوبی است تا به آنها اجازه دهید ابتکار عمل را به دست بگیرند.

هر از گاهی فعالیت های آنها را تقلید کنید. اگر کودکی سنگی را برمی دارد و مانند ماشین روی آن زوم می کند، سنگ دیگری را بردارید و همین کار را انجام دهید. به احتمال زیاد آنها خوشحال خواهند شد.

بازی وانمودی کودکان ۳-۶ ساله با نقش ها و قوانین خاص خود می تواند بسیار پیچیده باشد. وقتی وارد بازی وانمودی کودک می‌شوید، از آنها بپرسید چه اتفاقی می‌افتد: “ما چه بازی می‌کنیم؟”، “شما در این بازی کی هستید؟” “چه نقشی را بازی کنم”؟ از اینکه فرزندتان چگونه شما را هدایت می کند و به شما اجازه می دهد به بازی سرگرم کننده او بپیوندید شگفت زده خواهید شد.

برای بازی وانمودی در خانه یا کلاس درس یک «جعبه‌ی تکیه‌گاه» نگه دارید که پر از جعبه‌های خالی، لباس‌ها و کلاه‌های کهنه، کیف پول، تلفن، مجله، ظروف و ظروف (غیرشکنی) پخت و پز، حیوانات و عروسک‌های عروسک، تکه‌های پارچه یا پتو و ملحفه (برای قلعه سازی) و سایر موارد تصادفی مانند کارت پستال، بلیط های قدیمی، سکه ها و…..

آموزش درست و اصولی به کودکان زیر ۵ سال 

رنگ‌آمیزی، نقاشی و کاردستی نه‌تنها راهی عالی برای آموزش به کودکان زیر ۵ سال است، بلکه به رشد مهارت‌های حرکتی ظریف کودکان، بیان هنرمندانه خود و دیدن و کشف خواص مختلف مواد هنری مانند چسب کمک می‌کند. رنگ، خاک رس، آبرنگ و نشانگر.

برای بچه های کوچکتر، سعی کنید عروسک های انگشتی، جواهرات ماکارونی یا کلاژهای نمدی را با هم بسازید.

بچه های بزرگتر اغلب از پروژه های متمرکزتری مانند کلاژ مجلات، ساخت سفال و ماسک لذت می برند.

یک “مرکز هنری” در خانه یا در کلاس داشته باشید که در آن کاغذ، نشانگر، مداد رنگی، مداد رنگی، قیچی، چسب و سایر مواد هنری مانند نمد، فوم، پاک کننده های لوله، دستمال کاغذی و غیره نگهداری می کنید.

اطمینان حاصل کنید که تجربه را تا حد امکان باز نگه دارید: شما مواد را تهیه می کنید و اجازه می دهید تخیل کودک آن را از بین ببرد!

سعی کنید هر زمان که می توانید به هنرسازی بپیوندید تا با فرزند خود ارتباط برقرار کنید.

نحوه صحیم برنامه های آموزشی کودکان

نحوه آموزش به کودکان از دیرباز همواره مهم بوده است . شنیدن ریتم و شمردن ضربان‌ها از رشد مهارت‌های ریاضی پشتیبانی می‌کند و شنیدن کلماتی که در آهنگ قرار می‌گیرند، مهارت‌های زبانی را نیز تقویت می‌کنند. گوش دادن و نواختن موسیقی همچنین می‌تواند از رشد جسمانی کودک حمایت کند: آنها می‌توانند برقصند، راک، شیمی و بپرند (مهارت‌های حرکتی بزرگ)، و همچنین فشار دادن، ضربه زدن، ضربه زدن و ضربه زدن (مهارت‌های حرکتی ظریف).

برای روانشناسی انواع آموزش به کودکان خردسال قافیه های مهد کودک بخوانید. آنها طبیعت احمقانه و تکرار آنها را دوست خواهند داشت و یاد خواهند گرفت که آنها را همراه با شما بخوانند.

آهنگ های محبوب کودکان را در اینترنت پیدا کنید و آنها را در خانه یا به عنوان زمان انتقال در کلاس پخش کنید.

کودکان بزرگتر (۹-۷) ممکن است علاقه خاصی به ساز یا آواز خواندن یا رقصیدن پیدا کنند. اگر این کار را انجام دادند، سعی کنید این علاقه را با ساز مبتدی خودشان یا در درس هایی با یک مربی موسیقی (یا آواز یا رقص) تقویت کنید.

نحوه آموزش برای دانش آموزان پیش دبستانی

حتی اگر شما معلم خوبی نیستید نحوه آموزش به کودکان پیش دبستانی، قرار دادن کودکان در معرض ورزش و بازی با آنها برای رشد فیزیکی و مهارت های حرکتی آنها مهم است. شرکت در ورزش همچنین صداقت، کار گروهی، بازی جوانمردانه، احترام به قوانین و احترام به خود و دیگران را می آموزد.

برای روانشناسی انواع آموزش به کودکان ۳-۴ ساله معرفی کنید: توپ های نرم در اندازه های مختلف یا توپ های فوتبال.

کودکان ۵-۶ ساله می توانند: توپ های والیبال، توپ تنیس یا توپ های پینگ پنگ را امتحان کنند.

یک یا دو ورزشی را انتخاب کنید که گاهی اوقات با فرزندانتان بازی می کنید و وسایل مورد نیاز برای بازی را با هم تهیه کنید. به عنوان مثال، یک بسکتبال بگیرید و چند زمین محلی پیدا کنید که می توانید به آن ها بروید، یا یک توپ بیس بال، دستکش و یک چوب تهیه کنید و سعی کنید یک بازی محله ای ترتیب دهید.

اگر معلم کلاس هستید، با تهیه وسایل ورزشی برای استراحت، پرسیدن در مورد بازی های آنها و رفتن به دیدن آنها در شرکت در رویدادهای ورزشی مدرسه یا محلی، از علایق دانش آموزان خود در ورزش حمایت کنید.

نحوه آموزش به دانش آموزان دیرآموز

 قرار دادن کودکان در معرض انجام وظایف می تواند به آنها کمک کند که جزو نحوه آموزش به کودکان دیرآموز است تا مهارت های “زندگی واقعی” را به شیوه ای سرگرم کننده توسعه دهند. آنچه را که برای انجام وظایف مختلف باید انجام دهید به گونه ای که کودکان بتوانند آن را درک کنند، توضیح دهید. صحبت کردن با کودکان مغز آنها را تحریک می کند و آنها را تشویق به مشاهده و کنجکاوی می کند.

اطمینان حاصل کنید که از زبانی غنی و توصیفی در زمانی که خارج از منزل هستید استفاده می کنید. حقایقی را در مورد موارد یا مکان هایی که بازدید می کنید به اشتراک بگذارید. درباره زمانی که کوچک بودید و از یک مکان مشابه دیدن کردید، داستانی تعریف کنید. یا توضیح دهید که چگونه چیزی در اداره پست کار می کند یا وقتی در خواربارفروشی هستید غذا از کجا می آید.

مطمئن شوید که زمان و کارهای مناسب سن خود را انتخاب کنید تا بچه هایتان خیلی خسته نشوند.

برای روانشناسی انواع آموزش به کودکان انتظارات خود را برای رفتار در طول انجام وظایف تعیین کنید. از زبان مثبت و تقویتی مانند “شما برای من بسیار مفید هستید وقتی فقط غلاتی را که من درخواست می کنم انتخاب می کنید! متشکرم.” گفتن چیزی در این راستا نشان می دهد که شما چه می خواهید (در صورت درخواست به آنها کمک کنند) و هم آنچه نمی خواهید (آنها بدون اجازه اقلام را از قفسه ها بردارند).

به یاد داشته باشید که سرعت خود را کاهش دهید. شما با بچه ها به سرعت کارهایتان را بدون آنها انجام نمی دهید و این اشکالی ندارد. از زمان به عنوان یک تجربه آموزشی برای آنها استفاده کنید. 

کمک به یادگیری دانش آموز دبستانی

 دانش آموز دبستانیکودکان خردسال به طور طبیعی دوست دارند کمک کنند. این باعث می شود که آنها احساس کنند برای شما مهم و ارزشمند هستند. با درخواست از آنها برای کمک به شما در انجام کارهای مختلف، این احساس را در سنین بالا پرورش دهید. آنها به تدریج با تماشای شما و تقلید از شما، یاد می گیرند که برخی از کارها را خودشان بر عهده بگیرند و احساس مسئولیت را در خود پرورش دهند.

برای کمک به یادگیری دانش آموزش دبستانی از کودک پیش دبستانی خود بخواهید که به شما کمک کند تا اسباب بازی های او را بردارید و آنها را در مکان های مناسب قرار دهید. تقویت های مثبت خاص را ارائه دهید، مانند “من دوست دارم جارو را به نقطه مناسب در گوشه برگردانید.”

برای آموزش به کودکان بزرگتر (۷ تا ۹ سال) کارهای واقعی بدهید تا آن ها به تنهایی انجام دهند. در ازای انجام خوب و بدون گله و شکایت، کمک هزینه کوچکی بدهید. به آنها توصیه کنید که کمک هزینه را پس انداز کنند.

اگر در کلاس درس هستید، یک سیستم چرخشی از کارهای کلاسی ایجاد کنید تا دانش آموزان آن را تکمیل کنند. برای بچه‌های کوچک‌تر، مشاغل می‌توانند شامل «جای درب» یا «مداد تراش» باشند. ایجاد یک نمودار ساده از هر شغل که در یک کلمه نوشته شده است، همراه با یک نشانه تصویری، همراه با نام کودکان می تواند به رشد احساس مسئولیت و همچنین حمایت از رشد سواد کمک کند.

گذراندن وقت با کودکان

 صبر و حوصله برای گذراندن وقت با کودکان  ویژگی بسیار مهمی است که باید هنگام روانشناسی انواع آموزش به کودکان کودکان داشته باشید. یادگیری زمانی بهترین اتفاق می افتد که فضایی آرام و لذت بخش وجود داشته باشد. 

وقتی زمان زیادی را با بچه ها در هر موقعیتی می گذرانید، مهم است که از خودتان نیز مراقبت کنید.

به اندازه کافی بخوابید، آب کافی بنوشید، ورزش کنید و یک رژیم غذایی سالم داشته باشید، و به خودتان اجازه دهید گاهی اوقات از آنها دور شوید تا افکارتان را جمع کنید.

صمیمی شدن با کودکان

وقتی چیز جدیدی به کودک یاد می دهید و با کودکان صمیمی می شوید ، باید به خاطر داشته باشید که آنچه می داند در سطحی متفاوت از سطح بزرگسالان است. شما باید ایده ها را ساده کنید و با چیزهایی که از قبل می دانند شروع کنید. معلمان اغلب به این روش‌های ساده‌سازی و ایجاد دانش قبلی به‌عنوان قطعه‌سازی و داربست اشاره می‌کنند.

آنچه را که کودک از قبل در مورد مفهوم جدید می داند، پیدا کنید و از آنجا بروید. اگر لغات جدیدی را آموزش می دهید، از کلماتی که کودک از قبل می داند برای تعریف کلمات جدید استفاده کنید. اگر از کلمه خاصی در حین توضیح دادن استفاده می کنید و مطمئن نیستید که کودک آن را می داند یا خیر، اشکالی ندارد که بپرسید “آیا می دانید این به چه معناست؟” اگر نه، از کلمه دیگری برای روشن شدن استفاده کنید.

تعامل با کودکان

 احتمالاً در حین آموزش به نحوه تعامل با کودکان کودکان، به خصوص اگر همزمان با بیش از یک کودک کار می‌کنید، احتمالاً لازم است چندین بار به روش‌های مختلف همان چیزها را بگویید. همه بچه‌ها با سرعت‌ها و سبک‌های مختلف یاد می‌گیرند، بنابراین باید پیش‌بینی کنید که خودتان را تکرار کنید و برخی مهارت‌ها را بارها و بارها تمرین کنید.

نحوه تعامل با کودکان

 در سنین ۳ تا ۹ سالگی، برای روانشناسی انواع آموزش به کودکان زمانی که مطالب را به شیوه ای مشخص ارائه می کنند که به نحوه تعامل با کودکان  آنها امکان می دهد آن را با حواس چندگانه پردازش کنند، بهتر یاد می گیرند. تصاویر و نمودارها در ارائه راه های متعددی برای یادگیری اطلاعات جدید به کودکان کمک می کنند.

سازمان‌دهنده‌های گرافیکی ابزارهای خاصی هستند که اغلب در کلاس‌های کودکان خردسال استفاده می‌شوند و به آنها کمک می‌کنند تا اطلاعات را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنند. آنها می توانند از آنها برای سازماندهی اطلاعات به طرق مختلف استفاده کنند، مانند توالی یا علت و معلول برای داستان ها، یا دسته بندی برای یادگیری اصطلاحات علمی جدید.

مواد لمسی مانند مهره یا میله برای شمارش نیز به کودکان در پردازش اطلاعات در این مرحله از رشد کمک می کند.